به ملک زندگی، ای دوست، رنج باید برد دلی که مرد، سزاوار زندگانی نیست
بنای تن، همه بهر خوشی نساخته اند وجود سر، همه از بهر سرگرانی نیست
ز مرگ و هستی ما، چرخ را زیان نرسد سپهر سنگدل است، این سخن نهانی نیست