1. دوستی دارم که از همان ابتدای ازدواجش بین شاغل بودن و مادرشدن در تردید بود. مادربودن را بسیار دوست می داشت اما از شاغل بودن هم بدش نمی آمد. بعد از گذشت 4 سال خانه داری، مادر شدن را برگزید چون نمی توانست همزمان شرایط اشتغال و مادرشدن را مدیریت کند.
2. دختر یکی از اقوام اما از ابتدا شاغل بودن را ترجیح داد. خیلی تلاش کرد تا کار مناسبی بیابد بی آنکه به کودکی فکر کند، اما موفق نبود. سرانجام مادرشدن را انتخاب کرد.
3. خواهرم با 14 سال سابقه کاری در یک اداره دولتی، از کار خسته شده است. بعد از گذشت 10 سال از آخرین زایمانش تصمیم گرفته مجدداً باردار شود. چون می تواند از یک سال مرخصی زایمان استفاده کند و این بهترین فرصت برای تجدید قوا و بازگشت دوباره به کار است.
4. .......
.
.
.
برای هر کدام از زنان این سرزمین می توان یک سناریوی متفاوت نوشت. همه اینها انتخاب بین مادرشدن یا اشتغال و پذیرفتن ریسک اخراج بعد از زایمان است و تلاش برای افزایش زمان مرخصی زایمان. اخبار را دنبال می کنم، روزنامه ها را می خوانم تا بدانم آخرش چه می شود و از آخرین اخبار این روزهای وضعیت اشتغال و مدت مرخصی زایمان باخبر شوم. برای من تردیدی وجود ندارد. چون نه شاغلم و نه می خواهم مادر شوم. تنها دوست دارم بدانم چه کسی پیروز می شود. بخشی که تصمیم گیرنده است قانون و مصوبه تصویب می کند. بخش اجرائی قانون را نمی فهمد، اوضاع بازار کار را رقابتی و حذف شدنی می داند و به محض زایمان یک کارمند زن، از نیروی جایگزین استفاده می کند و بی برو برگرد اخراج می کند. بخش حمایتی در امور زنان نه موافق تصویب است و نه موافق اجرائی شدن. از نداشتن اعتبار و برزمین ماندن مرخصی 9 ماهه حرف می زند. زن این جامعه می ماند با این چندسلیقگی و دوراهی تصمیم برای اشتغال و ادامه راه یا ماندن و مادر شدن.
این سال ها و این روزها به این موضوع فکر می کنم. نمی دانم این موضوع حق انتخاب دارد یا نه. حقی است که این روزها پایمال شده و آمارهای اخراج چندهزار نفری مادران شاغل بعد از زایمان، به شدت آن را تایید می کنند و انتخابی که از روی ناچاری است و دست کمی از اجبار و ناگزیری ندارد. گاهی اوقات خوشحال می شوم که از این انتخاب معافم و جبر طبیعت برایم تصمیم می گیرد.
اطلاعات بیشتر را می توانید اینجا بخوانید.
فعلا که نه شاغل شدم...نه دگه به این زودیها به تشکیل خانواده دادن فکر میکنم چه برسه مسئولیت بزرگ مادری..
یاد این افتادم که یک پسر خیالی داشتیم اسمش سپهر بود..(سپهر همیشه همراه جفتمون بود)یکی هم ژوبین(پیش یوگی بود)..یکی هم رابین(پیش من).......بیخیالش...
یک فایل صوتی از روانشناس گوش میکردم توی این دوروز..درباره مشکلات نوجونها بود.خیلی جالب بود میگفت:قبل اینکه بچه دار بشین مشکلات شخصی خودتون و مشکلات مشترکتون حل کنین.چون مشکلات بعدی که برای بچه هاتون پیش میاد مقصر خودتونین...مشکلاتیه که شما خودتون داشتین و حلش نکردین..
وقتی مشاور صحبت میکرد کامل من حسش میکردم..مثالهایی که میزد..دقیقا دغدغه های من توی نوجوونی و حتی الان کاملا از مشکلات حل نشده شخصی پدر و مادرم در دوران کودکی یا نوجوونی و جوونیشون بوده...
واقعا تا درمان نشدیم نباید بچه دار بشیم..
خب خیلی بده که مشکلات مشترک حل بشه و هر دو طرف به توافق برسن و اون وقت یه بخش سومی این وسط سنگ اندازی کنه، این خیلی بده
ممنون می شم اگه بگی اسم مشاورش چی بوده
من چرا خیلی مطمئن هستم هرگز این دو انتخاب رو ندارم. یعنی من اگه بچه دار بشم(بچه بیاد توی خونم)، تا زمانی که بچه نره مدرسه نمی رم سر کار ۸ ساعتی... !!!
طبیعت و جبرش هم ممکنه تغییر کنه، شاید.
خب شاید تو این وضعیت داشتن کار نیمه وقت بهترین گزینه باشه
ولی باز برای اون هم محدودیت وجود داره
بهترین حالت اینه که بعد از گرفتن هر کدوم از تصمیم ها مطمئن باشی که بهترین تصمیم همین بوده
فقط این سرزمین نیست. همه جای دنیا همین حکایت است. درسته گیرهای قانونی اون جا بیشتره اما خوب یک مادرباردار و بعد هم مادر یک بچه کوچیک تقریبا می شه گفت نیروی کار فعالی نیست. یک جورهایی هم باید به صاحب کارها حق داد.
درسته ولی تکلیف اونها تقریبا مشخصه، طوری که می تونن زمان استخدام کاملا محدودیت اعمال کنن و شرایطی مثل تجرد یا تاهل یا حتی بچه دار نشدن رو قرار بدن همونطور که خیلی ها اینکارو کردن. این حرف یعنی نادیده گرفتن تشابه حقوق جنسیتی و سنگین تر شدن بار تصمیم گیری زنانه.
من از تصمیم گیری های صفر و یکی بیزارم
فکر می کنم از این جهت شرایط اینجا بحرانی تره چون هرکاری امکان نیمه وقت شدن رو نداره و هنوز فرهنگ پذیرش نیمه وقت بودن یک شغل نه بین کارفرما و نه کارمند به درستی جا نیفتاده (یعنی ارزش یک کار رو با تایم طولانی اون می سنجند و نه به خروجی کار). مفاهیم دورکاری و اینها هم در حد یک حرف باقی مونده
هیچ وقت نه دوست داشتم شاغل باشم نه دوست داشتم مادر باشم...
اما الان خداروشکر میکنم که خدا این فرصت رو بهم داد تا مادر شدن رو تجربه کنم.
اما همچنان دوست ندارم شاغل باشم....
خب این خیلی خوبه
اکثر زن ها تو این موقعیت بلاتکلیفند و بلا تکلیفی و سر دوراهی موندن بدترین چیزه
خیلی خوبه که در حال حاضر راهت مشخصه و تردید نداری
در حال تست مستر تولز هستیم